دستگاه خروجی: دستگاه خروجی قطعهای سختافزاری است که میتواند به منظور دریافت داده از کامپیوتر به کار رود. خروجی یک سیتم کامپیوتری میتواند به صورت Hard Copyیا Soft Copy یا به شکلی که برای ماشینهای دیگر قابل خواندن باشد، ارائه شود.
Hard Copy: واژهای است که به ضبط حروف، کارهای گرافیکی یا تصاویر بر روی یک رسانه سخت مثل فیلم یا کاغذ اطلاق میشود. چاپ، رسم خطوط به وسیله یک پلاتر و یا ضبط یک تصویر بر روی یک فیلم یا میکروفیلم نمونههایی از این مورد میباشند.
:Soft Copyبه کاربرد سیگنالهای الکترونیکی جهت نمایش تصاویر موقت بر روی سطوحی چون صفحه نمایش گفته میشود. دائمی نبوده اما Hard Copy دائمی است.
هر یک از واحدهای حافظه رایانه مانند بایت، مگابایت، گیگابایت و پتابایت برای مقادیر ذخیره اطلاعات در دنیای دیجیتال به کار می روند، اما گاهی اوقات با عباراتی مانند مگابیت و گیگابیت اشتباه گرفته می شوند. اینکه بدانیم هر یک از این عبارات دقیقا چه معنایی دارند (و چگونه به یکدیگر مربوط می شوند) هنگام مقایسه میزان قابل ذخیره سخت افزارها، تبلت ها و فلش مموری ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این موضوع همچنین برای زمانی که خرید اینترنتی می کنید و می خواهید نرخ انتقال داده ها را با هم مقایسه می کنید، به کار می آید.
بیایید نگاهی دقیق تر به هر یک از واحدهای حافظه رایانه بیاندازیم.
در ابتدا باید نگاهی به مبانی مبحث ذخیره سازی دیجیتال به همراه تعدادی از سطح ظرفیت های پایین تر بیاندازیم.
کوچک ترین واحد ذخیره سازی، بیت (b) نام دارد، که تنها قادر به ذخیره یک رقم باینری – تنها یک صفر و یا تنها یک 1 – است.
هنگامی که به یک بیت اشاره می کنیم، به خصوص به عنوان بخشی از کلمه ای بزرگتر، معمولا از حرف کوچک b انگلیسی استفاده می کنیم. برای مثال، یک کیلوبیت هزار بیت است و یک مگابیت هزار کیلوبیت است. وقتی می خواهیم بگوییم حجم چیزی 45 مگابیت است، معمولا این طور می نویسیم: 45 Mb.
یک پله بالاتر از بیت، بایت (B) قرار دارد. یک بایت در واقع 8 بیت است و قابلیت ذخیره یک کاراکتر از متن را دارد. برای نشان دادن بایت از حرف بزرگ B انگلیسی استفاده می کنیم؛ برای مثال، برای ذخیره یک کلمه عادی، حدود 10B فضا نیاز داریم.
پله بعدی بایت، یک کیلوبایت (KB) برابر با 1024 بایت داده (یا 8192 بیت) است. کیلوبایت را به شکل KB می نویسند؛ برای مثال، برای ذخیره یک صفحه متن ساده، به چیزی حدود 10 KB فضا نیازمندیم.
در ادامه، با سایر واحدهای حافظه رایانه آشنا می شویم. احتمال بیشتری وجود دارد که هنگام خرید محصولات اکترونیکی با این واحدها برخورد کنید.
هر مگابایت (MB) معادل 1024 کیلوبایت است. از اواخر دهه 90 میلادی، میزان ذخیره داده محصولات عادی و معمول مانند هارد درایو ها، با مگابایت اندازه گیری می شدند. مثال زیر نشان می دهد در محدوده مگابایت، شما چه میزان داده می توانید ذخیره کنید:
1 مگابایت = یک کتاب 400 صفحه ای
5 مگابایت = یک ترک موسیقی عادی 4 دقیقه ای
650 مگابایت = یک سی دی حاوی 70 دقیقه فایل صوتی
شما عدد 1024 را در بخش های بعدی زیاد مشاهده خواهید کرد. به طور معمول، پس از مرحله کیلوبایت، هر اندازه گیری ذخیره متوالی، 1024 برابر مرحله قبلی خود است. 1024 بایت یک کیلوبایت است، 1024 کیلوبایت یک مگابایت است و به همین ترتیب ادامه دارد.
هر گیگابایت (GB) معادل 1024 مگابایت است. عبارت گیگابایت برای اندازه گیری میزان ذخیره داده در محصولات بسیار پر کاربرد است.
اگرچه امروزه اکثر هارد دیسک ها با ترابایت اندازه گیری می شوند، میزان ذخیره سازی چیزهایی مانند فلش مموری ها و بسیاری از درایوهای Solid State هنوز با گیگابایت اندازه گیری می شود.
برای مثال، اگر بخواهیم با دنیای واقعی مقایسه کنیم:
1 گیگابایت = حدود 10 کتاب داخل قفسه
7/4 گیگابایت = گنجایش یک DVD – ROM
7 گیگابایت = میزان داده ای که در هر ساعت تماشای ویدیوهای Ultra HD در Netflix استفاده می کنید.
هر ترابایت (TB) معادل 1024 گیگابایت است. در حال حاضر ترابایت ها بیشترین کاربرد را هنگام اندازه گیری میزان ذخیره سازی هارد درایوهای عادی دارند.
برای مثال، اگر بخواهیم با دنیای واقعی مقایسه کنیم:
1 ترابایت = 200 هزار آهنگ 5 دقیقه ای، 310 هزار عکس، یا 500 ساعت فیلم
10 ترابایت = میزان داده ای که تلسکوپ فضایی سالانه تولید می کند
24 ترابایت = میزان داده ای که در سال 2016 روزانه در سایت یوتیوب آپلود شده است.
هر پتابایت (PB) معادل 1024 ترابایت (یا چیزی حدود 1 میلیون گیگابایت) است. اگر روند به شکل فعلی ادامه پیدا کند، پتابایت ها می توانند جای ترابایت ها را در آینده، هنگام اندازه گیری میزان استاندارد ذخیره داده ها در محصولات بگیرند.
برای مثال، اگر بخواهیم با دنیای واقعی مقایسه کنیم:
1 پتابایت = 500 میلیارد صفحه استاندارد متن تایپ شده عادی (یا 745 میلیون فلاپی دیسک)
5/1 پتابایت = 10 میلیارد عکس در فیس بوک
20 پتابایت = میزان داده ای که در سال 2008 روزانه در گوگل پردازش شده است.
هر اگزابایت (EB) معادل 1024 پتابایت است. غول های تکنولوژی مانند آمازون، گوگل، و فیس بوک (که میزان غیرقابل تصوری از داده ها را تولید می کنند) به طور معمول، اکنون تنها کسانی هستند که نگران این نوع فضای ذخیره سازی هستند.
در سطح مصرف کننده، برخی از (اما نه همه) سیستم های فایل که مورد استفاده سیستم های عامل امروزی هستند، محدودیت های نظری برای اگزابایت ها تصور می کنند.
برای مثال، اگر بخواهیم با دنیای واقعی مقایسه کنیم:
1 اگزابایت = 11 میلیون ویدیوی 4K
5 اگزابایت = تمام کلماتی که تا کنون توسط انسان ها ادا شده است
15 اگزابایت = مجموع داده های براورد شده گوگل
بایوس یک Firmware یا سفتافزار است (جلالخالق). Firmware چیزی بین سختافزار و نرمافزار است. میتوان گفت فریمور نرمافزاری است که درون یک سختافزار قرار دارد. به عبارت سادهتر نرمافزاری است برای یک سختافزار. بایوس روی یک چیپ فلش بر روی مادربورد قرار دارد و مانند یک فلش میتوان با آن برخورد کرد.
حافظه فلش غیرفرار یا non-volatile است، یعنی با قطع برق، اطلاعات آن از بین نمیرود مانند حافظه ROM. چون حافظه بایوس فلش است، پس میتوان آن را پاک کرد، آپدیت کرد و اطلاعات آن را تغییر داد.چیپ بایوس از نوع EEPROM است که توضیح آن در این بحث نمیگنجد. در قدیم به این صورت نبودند و اطلاعات آن ثابت بود و قادر نبودیم آن را تغییر بدهیم.
بایوس همانطور که قبلا گفتیم وظیفه راهاندازی سیستمعامل را برعهده دارد. اما این کار به این سادگی نیست. بایوس اول سختافزار را چک میکند تا از سلامتی آنها اطمینان حاصل کند، سختافزارهایی مانند، RAM، ماوس و کیبورد و… . بعد از طی مرحله اول و مطمئن شدن از سلامتی سختافزارها، فرآیند بارگذاری سیستمعامل را برعهده میگیرد.
به فرآیند تست کردن سختافزارها Power-On-Self-Test یا POST میگویند. بعد از طی کردن مرحله POST کامپیوتر یک صدای بیب از خود خارج میکند و اگر فرآیند POST با خطا مواجه شود، یک ارور کد به کاربر نمایش داده میشود تا بتواند مشکل را برطرف کند. در واقع فرآیند POST سازگاری سختافزارهای داخلی کامپیوتر با یکدیگر را قبل از شروع بوت سیستمعامل را بررسی میکند.
مرحله دوم از ماموریت بایوس اجرای کدهای نرمافزاری است که به Bootstrap Loader معروف هستند که محل دقیق سیستمعامل را پیدا میکند و فرآیند بوت سیستمعامل را به دست میگیرد.
1- صفحه کلید (Key Board): متداولترین دستگاه ورودی میباشد. این دستگاه، معمولا شبیه ماشین تحریر است و برای وارد کرده دادهها به کامپیوتر به کار میرود. صفحه کلیدها از تعدادی کلید و مدار الکترونیکی تشکیل شدهاند. صفحه کلید دارای یک ریزپردازنده مخصوص و مداراتی برای پردازش کلید فشار داده شده میباشد. هنگامی که کاربر یک کلید را فشار میدهد مدارات مربوط به آن کلید فعال شده و داده داخل صفه کلید به ریز پردازنده اصلی منتقل میشوند. بدین ترتیب در کامپیوتر و نرمافزارها کلید فشار داده شده شناسایی میشود. با فشار دادن هر کلید سیگنالی در داخل صفحه کلید تولید و ارسال میشود و سپس توسط CPU به کدهای خاصی تبدیل میشود. برای صفحه کلید حافظه میانگیری هم وجود دارد که دادهها در ابتدا وارد آن شده و بعد از آن به حافظه سیستم منتقل میشوند.
2- ماوس، موش یا موشواره (Mouse): بعد از صفحه کلید مهمترین و پر کاربردترین دستگاه ورودی محسوب میشود. این وسیله بیشتر برای کارهای گرافیکی مورد استفاده قرار میگیرد. از طریق ماوس حرکات فیزیکی به کامپیوتر منتقل میشود.ماوس در واقع مشخص کننده محور xوy است و حرکت مکاننما(Cursor) را از روی محور x و y مشخص میکند. در داخل هر ماوس یک حسگر (Sensor) مکانیکی یا نوری وجود دارد که با حرکت دادن ماوس باعث تغییر محل مکاننما روی صفحه نمایش میشود. این وسیله از نظر ظاهری به دو دسته دو کلیدی و سه کلیدی تقسیم میشود. ماوس به وسیله یک کابل از طریق درگاه سریال یا PS2 (البته اخیرا از طریق USB) با سیسنم ارتباط بر قرار میکند. ماوسها در انواع مختلف PS/2 (با رابط PS/2) و سریال (با رابط سری) وجود دارند. پایههای سوکتهای ماوس و صفحه کلید PS/2 به صورت دایرهوار میباشد.
3- اسکنر یا پویشگر (Scanner): ابزاری است که میتواند تصویر روی کاغذ یا فیلم عکاسی را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل کند و به این ترتیب تصویر را وارد کامپیوتر کند. این تصویر دقیقا نسخهبرداری میشود.دستگاه اسکنر اطلاعات تصویری را به صورتی که برای کامپیوتر قابل فهم باشد تبدیل میکند. این وسیله با استفاده از تابش نور و انعکاس آن اطلاعات تصویری روی کاغذ یا فیلم عکاسی را به زبان کامپیوتر (صفر و یک) تبدیل میکند. اسکنر دارای یک هد اسکن می باشد که تصویر از جلوی آن عبور داده میشود. این هد دارای عناصر حساس به نور میباشد و خروجی این عناصر به صورت سیگنالهای صفر و یک در حافظه RAM ذخیره میشود. این اطلاعات میتواند در حافظه به صورت دائم ذخیره شود یا روی صفحه نمایش (Monitor) نشان داده شود و یا به چاپگر ارسال شود. توسط اسکنر میتوان تصاویر و متنها را برای اصلاح و بایگانی در حافظه کامپیوتر قرار داد. اسکنرها به طرق مختلفی تصویر را از جلوی هد خود عبور میدهند.
4- اهرم هدایت، دسته بازی یا جویاستیک (Joystick): بیشتر در بازیهای کامپیوتری و برنامههای شبیه سازی مثل شبیهساز پرواز به کار میرود و به درگاه بازی (Game Port) که در پشت کامپیوتر است وصل میشود.
5- رقمیکننده (Digitizer): برخی از دستگاهها وجود دارند که اطلاعات را میتوانند به ارقام تبدیل کنند و ارقام به راحتی به رایانه منتفل شده و میتوانند پردازش شوند. به این دستگاهها رقمی کننده یا دیجیتایزر گفته میشود. دیجیتایزر دستگاهی است که خطوط تصویر پیوسته را به کدهای دیجیتال تبدیل میکند. این وسیله بیشتر برای انتقال نقشهها و شکلها به رایانه و تبدیل یک شکل یا تصویر به ارقام رایانهای استفاده میشود. البته برای وارد کردن اطلاعات گرافیکی و مهندسی، طراحی، نقشهکشی و کاربردهای دیگر نیز به کار میرود. رقمیکننده دارای یک تخته پلاستیکی (صفحه یا Tablet نیز گفته میشود) مستطیلی و مسطح میباشد که با اجزای الکترونیکی پوشده شده است و مجهز به وسیلهای شبیه قلم نوری یا وسیله دیگری به نام Puck میباشد که مختصات مکان مورد نظر به وسیله آن مشخص میشود. کامپیوتر اطلاعات به دست آمده از حرکت قلم را به صورت موقعیت مکاننما ترجمه میکند؛ یعنی با حرکت قلم مکاننما نیز متناسب با جهت حرکت آن حرکت میکند. پس از قرار دادن یک نقشه روی این دستگاه می تواند نقاط مختلف نقشه را نشانهگذاری و نقشه را وارد کامپیوتر کرد.
6- ترک بال (Track Ball): یک گوی کروی که بر روی بعضی صفحهکلیدها به ویژه رایانههای Laptop وجود دارد. کاربر کف دست خود را روی آن حرکت میدهد و به این ترتیب کار ماوس را انجام میدهد. البته ترک بال به صورت مجزا از کیبورد نیز وجود دارد. در این حالت این وسیله مثل یک موس پشت و رو میباشد، یعنی گوی یا توپ آن بالاست که کاربر کف دست خود را روی آن حرکت میدهد و باعث حرکت مکاننما روی صفحه نمایش میشود. دکمههای پایین گوی نیز مانند دکمههای ماوس عمل میکنند. این وسیله بیشتر زمانی به کار می رود که فضای کافی برای حرکت دادن ماوس وجود نداشته باشد.
7-Pointing Stick : قطعهای شبیه به پاککن ته مداد است که بین حروف H، G و B روی بعضی از صفحه کلیدها (بیشتر در رایانههای کیفی) وجود دارد. این وسیله کار ماوس را انجام میدهد و با وارد آوردن کمی فشار جانبی به آن، مکاننما در صفحه نمایش به همان طرف حرکت میکند.
8- Touch Pad: صفحه کوچکی که با حرکت دادن انگشت بر روی آن، مکاننما روی صفحه نمایش حرکت میکند؛ سپس با زدن ضربه در همان نقطه و یا فشردن دکمههای روی آن میتوان انتخابهای دلخواه را وارد رایانه کرد.
9- دوربین دیجیتال (Digital Camera): برای ثبت تصاویر به کار میرود ولی بر خلاف دوربینهای عکاسی معمولی از فیلم عکاسی برای ثبت تصاویر استفاده نمیکند و تصاویر را به صورت فایلهای گرافیکی در حافظه خود ذخیره میکند که قابل انتقال به کامپیوتر است. این تصاویر را میتوان ویرایش، انتقال یا حذف کرد. دوربینهای فیلمبرداری دیجیتال نیز به همین گونه از مناظر فیلمبرداری میکنند.
10- کارت ویدئو: به کمک این کارت میتوان اطلاعات روی نوارهای ویدئویی را در حافظهی کامپیوتر قرار داد. این کارت به عنوان خروجی نیز عمل میکند و به کمک آن میتوان از تلویزیون به جای مانیتور استفاده کرد؛ یعنی خروجی این کارت را میتوان به تلویزیون وصل کرد.
11- ورودیهای صوتی: ورودیهای صوتی برای دریافت صوت و تبدیل آن به کدهای قابل پردازش کامپیوتر به کار میروند. متداولترین این ورودیها میکروفن (Microphone) است که از طریق کارت صدا (Sound Card – Audio Card) به کامپیوتر وصل میشود.
12- کارت خوان: کارتهای که باید خوانده شوند با فشار دکمه از مقابل قسمتی که دارای چشم الکترونیکی (فتوسل Photo Cell) است، عبور داده میشوند. محلهای سوراخ شده نور را از خود عبور میدهند و در نتیجه اطلاعات کارتها توسط فتوسلها تشخیص داده میشود.
13- :Webcamاین دوربین ساده به کامپیوتر وصل میشود و اطلاعات دریافتی را روی صفحه نمایش نشان میدهد. اغلب در مواردی مثل گفتگوی اینترنتی (Chat) و ویدئوکنفرانسها به کار میرود.
دستگاههای ورودی و دستگاههای خروجی جز دستگاههای جانبی (Peripheral Devices) به شمار میروند. برخی از دستگاههای جانبی صرفا به عنوان ورودی و برخی نیز به عنوان خروجی استفاده میشوند. البته برخی از این دستگاهها نیز به عنوان ورودی - خروجی استفاده میشوند مثل، کارت صدا.
یک دستگاه کامپیوتری هر چقدر هم که حافظه و CPU قوی داشته باشد، در صورتی که دستگاههایی برای ورود دادهها و خروج اطلاعات نداشته باشد قابل استفاده نیست. در واقع این دستگاهها (دستگاهای ورودی و خروجی) عامل ارتباط انسان و کامپیوتر میباشند. زبان کامپیوتر از صفر و یک تشکیل شده است و زبان قابل فهم برای انسان از حروف، اعداد و علائم تشکیل شده است که کامپیوتر این علام را نمیفهمد. مهمترین وظیفه یک دستگاه ورودی، تبدیل دادههای قابل فهم انسان به دادههای قابل پردازش برای کامپیوتر است. دستگاههای ورودی برای کامپیوتر مانند حواس پنجگانه برای انسان هستند که از طریق این دستگاهها داده از محیط دریافت شده و به کامپیوتر انتقال مییابند.
دستگاههای ورودی: قطعهای سختافزاری هستند که به منظور دریافت داده توسط کامپیوتر از آنها استفاده میشود و به دو گروه تقسیم میشوند:
1-دستگاههای ورودی مستقیم: دیسکهای سخت (Hard Disk)، دیسکهای نوری (Optical Disks)، فلاپی دیسکها (Floppy Disks، که میتوان گفت امروزه دیگر کاربردی در انتقال اطلاعات بین سیستمهای کامپیوتری ندارد)، نیز جزء وسایل ورودی هستند. اطلاعاتی که بر روی این وسایل قرار دارد به صورت باینری (صفر و یک) میباشد و مستقیما میتوانند در RAM سیستم کامپیوتر قرار گیرند.
2- دستگاههای ورودی غیر مستقیم: به دلیل اینکه کامپپوتر علائم و حروف را درک نمیکند قبل از ورود آنها به کامپیوتر باید این علائم به زبان کامپیوتر تبدیل شوند؛ برخی از دستگاههای ورودی مثل صفحه کلید و اسکنر این عمل را انجام میدهند.
حتماً تا به حال کلمه آی تی یا فناوری اطلاعات به گوشتان خورده است اما ممکن است ندانید دقیقاً فناوری اطلاعات چیست.IT مخفف عبارت انگلیسی Information Technology و به فارسی به معنای فناوری اطلاعات است. منظور از آی تی یا فناوری اطلاعات، مجموعه ابزارها و روش های ضروری برای تولید، پردازش، نگهداری، توزیع و انهدام سیستم های مبتنی بر اطلاعات به معنی فراگیر آن (شامل متن، صوت و تصویر) است. در ابتدا چند واژه اصلی در مقوله فناوری اطلاعات را تعریف و تفاوت بین آنها را به منظور روش شدن بحث، تشریح می کنیم.
داده یا data: بر اساس تعاریف موجود در منابع، می توان داده یا دیتا DATA را اینگونه تعریف نمود: داده ها گروهی از نمادها، کلمات، اعداد، نمودارها و حقایق گسسته و بی مفهومی هستند که رخدادها را نشان می دهند. داده ها حقایقی هستند که از طریق مشاهده وتحقیق بدست می آیند. مواد خامی که هنوز پردازش نشده اند مانند تاریخ و مقدار یک صورتحساب، تعداد پرسنل شرکت، جزئیات لیست حقوق. در مثال ساده تر؛ تاریخ تولد شما در ابتدا در برابر سن شما یک داده محسوب می شود که برای استفاده پس از پردازش و اعلان سن شما به اطلاعات بدل می شود.
اطلاعات یا Information: اطلاعات را بر اساس تعاریف موجود در منابع، می توان چنین تعریف نمود : اطلاعات، داده های پردازش شده و حقایقی با مفهوم هستند که به توصیف و تعریف داده ها می پردازند و توسط گیرنده پیام درک و تفسیر می شوند. در واقع داده ها با افزودن 5 ویژگی شامل زمینه (Context)، طبقه بندی (Categorization)، محاسبه (Calculation)، اصلاح (Correction)، و جمع شدگی (Condensation)، به اطلاعات تبدیل می شوند.
فرض کنیم در یکی از دفاتر خبرگزاری در منطقه ای، با بهره گیری از فناوری اطلاعات روش نوینی را در عرصه خبر ارائه می دهند، بدین معنی که در دفتر چندین سیستم رایانه وجود دارد که با بهره گیری از شبکه داخلی با هم در ارتباط اند و هر یک به منظور تایپ ، ویرایش و ارسا ل خبر مجهز به نرم افزارهایی اند. این مرکز مجهز به زیر ساختارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات است. به کلیه فن و اقداماتی که به کمک این مجموعه می آید تا تولید و انتشار خبر را انجام دهند؛ در اصطلاح مهندسی ، فناوری اطلاعات می گویند.
علاوه بر تجهیزات شبکه داخلی و امکانات اینترنتی که این دفتر را به مرکز تهران متصل و امکان مخابره و یا دریافت اخبار را فراهم می سازد کلیه تجهیزات مخابراتی، دوربین های دیجیتالی و امکانات سخت افزاری و نرم افزاری دیگز نیز شامل زیرساختارهای این فن آوری می شوند. یعنی کلیه عوامل و خدماتی که در انتقال اطلاعات در شبکه محلی و جهانی، ذخیره اطلاعا ت بعنوان سابقه خبر ، بازیابی اطلاعات (باز خوانی خبر) و پردازش اطلاعات کمک می نمایند جز زیرساختار فن آوری هستند. به دانش بهره گیری از این زیرساختارها فناوری اطلاعات و ارتباطات گویند البته مثالی که ذکر شد هرگز تمام ابعاد خصوصیا ت و ویژگیهای فناوری اطلاعات را در بر نخواهد گرفت، تنها تعریف ساده از یک اصطلاح فنی، پیچیده وبحث برانگیز در مثالی نمادین ارایه شد.
نرم افزار برنامه ای است که به ما امکان می دهد تا کامپیوتر را برای منظور خاصی برنامه ریزی و تحت اختیار داشته باشیم بطور کلی نرم افزار ، سخت افزار را برای انجام عمل خاصی در اختیار می گیرد.
کامپیوتر ها بر حسب کار و اهمیت کارشان به دسته بندی های مختلفی تقسیم می شوند که اهم آنها عبارتند از :
رایانه های جیبی یا دستیار های شخصی PDA :
که ماشین حسابهای پیشرفته ، دستیارهای دیجیتالی شخصی یا PDA ها از آن جمله می باشند .
امروزه در اغلب کشورهای پیشرفته از Notebook و یا Organizer در موارد متعددی استفاده بعمل می آید. با استفاده از دستگاههای فوق هر شخص دارای دفترچه آدرس ، برنامه ریزی روزانه ، لیست کارهائی کهمی بایست انجام شود ، دفترچه یاداشت ، ماشین حساب ، لیست پروژه ها و سایر گزارشات متنوع و مورد نیاز خود بوده در صورت لزوم قادر به استفاده سریع از آنان خواهد بود. دستگاههای فوق دارای تمام امکانات لازم بمنظور برنامه ریزی و سازماندهی فعالیت های رایج زندگی می باشند. طی سالیان اخیر دستگاه جدیدی با قابلیت های بمراتب بیشتر عرضه شده است که با استقبال چشمگیر خریداران مواجه شده است . دستگاههای فوق PDA)Personal Digital Assistants) نامیده می شوند. PDA کامپیوترهای قدرتمندی بوده که براحتی در یک دست قرار می گیرند. عملکردPDA دربرخی موارد مشابه Organizer است ، با این تفاوت که با استفاده از PDA می توان نامه های الکترونیکی خود را دریافت و یا به موسیقی گوش داد.
کامپیوتر از دو بخش سخت افزار و نرم افزار تشکیل می شود. سخت افزار به تمام وسایلی اطلاق می شود که شما می توانید به صورت فیزیکی و از طریق حس لامسه خود آنها را درک کنید.
سخت افزار کامپیوتر به چهار دسته اصلی تقسیم می شود از جمله:
برای اینکه شما بتوانید کامپیوتر موردنظرتان را راه اندازی کنید به قطعات اصلی نیاز دارید که در ذیل به مهم ترین آنها اشاره شده است: